کد مطلب:369748 شنبه 7 اسفند 1395 آمار بازدید:239

دعای سی و ششم
 . دعای آن حضرت است به هنگامی که به ابر و برق می نگریست یا آواز




رعد می شنید .




بار خدایا ، این دو ، دو نشانه از نشانه های تو و دو کارگزار ازکارگزاران تواند ، که به فرمانبرداری تو می شتابند ، آنگاه که بخواهی رحمت سودمند خود را فرستی یا عقوبت و عذاب زیانبار خویش را .




ای خداوند ، به آن دو ، باران عذاب بر ما مبار و جامه محنت و بلا بر مامپوشان .




بار خدایا ، درود بفرست بر محمد و خاندانش و سود و برکت این ابرها را بر ما بباران و آزار و زیانشان از ما دور گردان و به آفت آن گرفتارمساز و برگ معیشت ما دچار بلا مگردان .




ای خداوند ، اگر این ابر برانگیخته ای که ما را بدان عذاب کنی ، یااز سر خشم و سخط فرستاده ای ، از خشم و سخط تو به تو پناه می آوریم و به درگاهت زاری می کنیم مگر عفوت را به ما ارزانی داری . ای خداوند ، خشم و سخط خویش بر سر مشرکان بگمار و آسیاب انتقامت را بر سر ملحدان به چرخش آر .




ای خداوند ، باران بفرست و خشکی از زمینهای تشنه ما ببر و به رزقی که ما را ارزانی می داری وسوسه و اضطراب از دل ما بزدای و ما رااز خود به دیگری مشغول مدار . ماده فضل و کرم خویش از ما همگان منقطع مفرمای ، که غنی کسی است که تواش غنی گردانیده باشی وتندرست کسی است که تواش از بلا نگه داری . کس در برابر تو دفاع نتواند و کس در برابر سطوت تو پناهی نیابد . بر هر کس به هر چه خواهی حکم کنی و بر هر کس به هر چه خواهی قضا رانی .




حمد باد تو




را که ما را از بلا در امان داشته ای . سپاس تو را که نعم خودبه ما عطا فرمودی . حمدی که حمد دیگر حمد گویان را واپس گذارد ، حمدی که زمین و آسمانها را بینبارد .




تویی که انعامت ، نعمتهای بزرگ است . تویی که بخشایشت ، بخششهای سترگ است . ستایشی اندک را پذیرنده ای و سپاسی ناچیزرا سپاسگوی . احسان کننده ای ، نیکی رساننده ای ، صاحب نعمتی ، هیچ خدایی جز تو نیست و سرانجام همگان به سوی توست .